Бязглуздыя парады, Остер Григорий Бенционович

Бязглуздыя парады

Остер Григорий Бенционович

Нядаўна навукоўцы вынайшлі, што на сьвеце ёсьць неслухмяныя дзеці. Яны ўсё робяць наадварот. Ім кажуць: «Трэба мыцца» - яны ня мыюцца. Іх вучаць: «Трэба вітацца» - яны адразу ж пачынаюць не вітацца. Навукоўцы прыдумалі, што такім дзецям трэба даваць ня добрыя, а бязглуздыя парады. Яны ўсё зробяць наадварот, і атрымаецца якраз правільна.

Гэтая кніжка для неслухаў.

Добрым дзецям чытаць забараняецца!

* * *

Калі

раптам ты згубіўся, Помні, дружа, што цябе Адвядуць дамоў адразу, Калі адрас назавеш. Будзь хітрэйшы й разумнейшы, Ўсім кажы: «Мой родны дом Каля пальмы зь дзікай малпай На Гавайскіх астравах». Памятай: калі згубіўся Ўсіх старайся надурыць, Каб не змарнаваць магчымасьць За мяжою пабываць.

* * *

Нічога і ніколі ты Рукамі не чапай. Ня ўблытвайся абы-куды І ні ўва што ня лезь. Убок ціхенька адыдзі, Стань моўчкі у кутку І гэтак нерухома стой Да старасьці сваёй.

* * *

Хто ня скочыў аніразу З парасонам праз вакно, Той парашутыстам спрытным Ў нас ня лічыцца пакуль. Над натоўпам ўсхваляваным Яму птушкай не лунаць, І з нагой забінтаванай У бальніцы не ляжаць.

* * *

Калі ўсёй сям'ёй купацца Вы на возера пайшлі, Не чапай мамулю з татам - Хай на сонейку ляжаць. Не крычы: «Дапамажыце!», Хай хвілінку адпачнуць. Не турбуючы нікога, Пастарайся патануць.

* * *

Лепшага няма занятку Як у носе калупаць, Бо надзвычай ўсім цікава, Што там ёсьцека ў наздры. А каму глядзець агідна, Той няхай і не глядзіць - Да яго мы ў нос ня лезем, Не чапляецца няхай!

* * *

Калі мама вас засьпела За ўлюбёнай вашай справай, Ну хаця б за маляваньнем Ў калідоры на шпалерах, Растлумачце ёй, што гэта - Ваш сюрпрыз на Дзень жаночы. Называецца карціна: «Мілай мамачкі партрэт».

* * *

Не чапай чужыя рэчы Калі побач ёсьць чужыя. Хай яны заплюшчаць вочы Ці сыйдуць на пяць хвілін. А сваіх чаго баяцца! Пра сваіх свае ня скажуць. Хай глядзяць. Хапай чужое - Да сваіх яго цягні!

* * *

Ты пытаньнямі дурнымі Галавы не забівай, Бо тады яшчэ дурнейшы Знойдзецца на іх адказ. А калі дурных пытаньняў Назьбіралася зашмат, Лепш зьвяртайся да дарослых - Ў іх няхай мазгі трашчаць.

* * *

Рэгулярна хадзіце Ў тэатральны буфет. Там пірозівы з крэмам, Газіроўка-вада. На талерках, як дровы, Шакалядкі ляжаць, І праз трубачку можна Піць малочны кактэль. Вы квіткоў не купляйце На балкон ці ў партэр, Папрасіце квіточак Ў тэатральны буфет. І прыйшоўшы дадому, Прынясеце з сабой Вы пад сэрцам дрыготкім Ў жываце бутэрброд.

* * *

Калі дзяўчынка ты - трывай Падножкі ды штуршкі. І коскі падстаўляй усім, Хто хоча таргануць. Затое ты праз колькі год Пакажаш дулю ім І скажаш: «Фігушкі, за вас Я замуж не пайду!»

* * *

Калі ты зь сябрамі разам Выйшаў падурэць на двор, Апрануўшы зранку новы І прыгожы палітон, То ня варта поўзаць ў брудзе І качацца па зямлі, Лазіць цераз агароджу І чапляцца за цьвікі. Каб ня бэсьціць і ня брудзіць Свой прыгожы палітон, Трэба, каб ён стаў старэнькім. Гэта робіцца вось так: Добра выпэцкайся ў брудзе, Пакачайся па зямлі, Пералезь праз агароджу, Зачапіўшыся за цьвік. Зробіцца старым і брудным Твой прыгожы палітон, І цяпер зусім спакойна Можаш на дварэ дурэць: Сьмела боўтайся у брудзе І качайся па зямлі Пералазь праз агароджу І чапляйся за цьвікі.

* * *

Калі вырашыў па хаце Ты на ровары пагойсаць, А табе насустрач з ванны Выйшаў тата пагуляць. Ў кухню ты не паварочвай - Ў кухні цьвердая лядоўня. Тармазі у тату сьмела. Ён даруе. Мяккі ён.

* * *

Ты гісторыю краіны Сваёй роднай не вучы. Ну каму, скажы, цікава, Што даўным-даўно было? Бо гісторыю самому Можна лёгка прыдумляць І расказваць потым байкі Невукам такім, як сам: «Жыў-быў ў Піцеры Скарына І газэты друкаваў».

* * *

У жыцьці галоўнай справай Можа стаць любая дробязь, Трэба толькі цьвёрда верыць, Што важнейшых спраў няма. І тады не перашкодзяць Вам ні холад, ні сьпякота, У вялікім захапленьні Розную рабіць лухту.

* * *

Біце палкай жабянятаў - Гэта вельмі захапляльна. Адрывайце крылы мухам, Хай гуляюць пехатой. Трэніруйцеся штодзённа, І шчасьлівы дзень настане - Вам ў якімсьці каралеўстве Прапануюць катам стаць.

* * *

Дзяўчат ніколі і нідзе Ня трэба заўважаць. Ім кроку не даваць ступіць Ніколі і нідзе. Часьцей падножкі падстаўляць, Зьнянацку іх пужаць, Каб ясна зразумелі ўсе - Ня трэба вам яны. Сустрэў дзяўчынку, дык хутчэй Паказвай ёй язык, Каб не падумала яна, Што закахаўся ты.

* * *

Калі раптам ты з бацькамі Вырашыў пачаць вайну, Пастарайся здацца маме, - Тата не бярэ ў палон. І, дарэчы, не забудзься Ты мамулі нагадаць, Біць палонных па азадку Не дае Чырвоны Крыж.

1 2 3 4 5

Комментарии: