Графитовая фея
Шрифт:
– Skranglet! Sa ta en dusj for sjelen optiske fibre, og koble den til skjermen!
– Marina utbrot glede og strukket ut i en stol i alle retninger.
Oleg sa pa Marina sitter i stolen, og oynene blinket lur, og han sa:
– Deres Majestet, du er var gudinne! Det er en delikat foresporsel: det er nodvendig a fjerne alle detektiver fra alle boker.
– Det som er igjen i dem? Som vil kjempe for rettferdighet? Som vil beskytte omdommet til loven?
– Jeg ber om a fjerne detektiver fra boker, ikke fra livet!
– Og hvordan vil vi korrigere boker av forfattere som har gatt til den andre verden? Hvor far vi forfattere hvis de ikke er det i verden?
– spurte Marina.
– Det er nodvendig a etablere den lov som alle helter av boker har til a bli leve opp til slutten av boken.
Det er umulig! Hvem La deg inn pa meg?
– Han gikk, sa Oleg, og gikk gjennom veggen.
Hvorfor gjorde han kjorer?
– Marina adressert til Nymfe Igorevna.
– Du kunne ha snakket til meg igjen. Han har en interessant forslag og bekymringer dusjen. Gi meg en bok fra bordet, gjorde du lese det selv? Er det i live? Hvorfor er det gult pa boken? Han, for sjelene til de ansvarlige personene eller deres mentale holdning?
Marina, i boken dor favoritt person av hovedpersonen.
– Det er ikke riktig! Hvis han er en elsket 'en, sa han er en mann. Og menn er Adam, og det er behov for a opprette et slag. Og det er en mulighet til a gjenopplive en du er glad, trist heltinne?
– Han er skadd, er leafing gjennom boken, sa Hun Igorevna.
– Som en mann han er en helt, og som en tenker-dode.
Men hvis hjernen er dod, den person som er regnet som dod. Fortell meg om sjel, der er hans sjel? Gjor boka si hvor hans sjel? Vi Faks hans sjel og gjenopprette ham som helten i serien.
– Sa han vil vaere i en levende dod!
– ropte Nymfe av I. med runde overrasket over oynene.
Ikke om det. Kan vi gjore uten detektiver i denne boken?
– Marina stilte med interesse.
– Hva er det vi skal gjore? For a gjenopplive alle tegn og fjerne alle detektivene? Og hvis det er et tyveri av safirer, detektiv vil vaere nodvendig.
– Vi vil ga inn i boken som grafitt purifiers av helten sjeler.
Et slikt forslag kvinnen bare ristet pa hodet.
Sa gud fra himmelen pa Grafitt fairy og velsignet henne for en god sak:
Marina, du er Grafitt gudinne.
Men det syntes hun at en del av hennes nye krefter hadde gatt til hennes unge mann eller sin Dobbeltgjenger.
Natalia
Grafitowa bajki
Marina doskonale wiedziala sw'oj неуемный charakter i niezliczone pragnienia. I teraz siedziala na czarnym biurku komputerowym i majaczyla dziwny pomysl, jak sta'c sie Wirtualnym bajki. Po co jej to bylo potrzebne - nie wiedziala, ale bardzo chcialam by'c jedyna i всесильной.
Wladzy nad lud'zmi nigdy nie miala, ale miala bialo-czarna wizyt'owka z jasnymi literami, na kt'orej stal jej imie i nazwisko oraz telefon z faksem, na kt'ory wysylano widoczne teksty i zdjecia. Zaczela sie zastanawia'c, jak jej sie Wirtualnej bajki z pochodzeniem od lokomotywy.
Ona почесала wygiete palcem podbr'odek, jakby w szczekach znajdowal sie m'ozg, i w zamy'sleniu spojrzala w голубоватое niebo, po kt'orym plynely biale chmury. Nic nowego na horyzoncie nie bylo, a chcialem jej zywcem siedzie'c na bialym obloku i gada'c nogami w lakierowanych butach.
Jaka glupota przychodzi do glowy! Marina почесала za uchem, bo ucho do m'ozgu blizej niz podbr'odek. Potem reka siegnela do czola i do nosa, w kt'orym m'ozg nigdy nie bylo. A potrzebuje m'ozg, aby wymy'sli'c pomysl: jak sta'c sie Grafitowym bogini! Tak po prostu! W tym momencie jest po prostu fizycznie poczula, ze ja wzial za kark i unie'sli'smy do sufitu pomieszczenia.
W powietrzu eksplozji slowa:
– Jestem Bogiem, a ty nikt!
Marina obudzilam sie na podlodze. W pomieszczeniu nie bylo nikogo, absolutnie nikogo. Okna i drzwi zostaly zamkniete. Zrobilo jej sie smutno. Przypomniala sobie powiedzenie: duzo chcesz - malo dostaniesz. Dziewczyna potarla stluczone cialo.
Chciala, aby jej cialo nie bolalo z powodu upadku z sufitu na podloge. I cialo przestalo bole'c. Westchnela, podniosla sie z podlogi, powoli doszla do krzesla, ale siada'c na niego nie sta'c. Spojrzala: tronu i pracownik'ow do nowo wr'ozki nie bylo. Na komputerze проклюнулась wygaszacz ekranu.
Do drzwi pukal i krzyczac jej imie. Kto's pr'obowal wsadzi'c klucz w dziurke od klucza, ale drzwi byly mocno zamkniete od zewnatrz inwazji. Wr'ozka o imieniu Marina trzymala kr'olewskie milczenie. Bole'snie зачесались palce rak, spojrzala na nich: na jej palcach wzrosly paznokcie i загнулись ladny спиралькой.
Gniecie w glowe i na ramiona zaczely schodzi'c proste kosmyki wlos'ow. Ona нагнулась do st'op: z klapek wystawaly ciemne loki paznokci. Odziez z pekala w szwach, piersi rosly w oczach.
Marina spojrzala na siebie w lustrze: oczy byly ciemne, odziez лохмотьями wisial na загорелом ciele.
– A! A! A-a-a!
– krzyczala Marina истошным glosem.
Z tamtej strony drzwi ludzie od krzyku przesadzaja, wsp'olnie naci'snieciu na drewnianych drzwi i powiedzial jej. W pokoju ввалились pracownicy i zawodnicy z silowni. W postaci wr'ozki spadly na podloge przed nim na kolana, jakby kto's powalony, ich nogi.
– O M'oj Boze!
– krzyknela Maryna.
– Dziewczyna, chciala's by'c wr'ozka? Wiec bad'z nim! A ja na wakacje wybieram. Nie jestem niewolnikiem przez wieki pracowa'c bez urlopu! Jest zmeczony. Przejmuj sie, bogini!
– rozlegl sie z g'ory glos Boga.
Ludzie, lezace na podlodze, zacisnely sie ze strachu i na kolanach nierdzewnej indeksowa'c z pokoju. Ich oczy patrze'c polowa'c wl'oczyly sie po figurze Mariny.
– Dokad to wszystko выползаете?
– zapytala Marina strasznym glosem.
– Bedziecie moimi apostolami!