Русско-белорусский словарь
Шрифт:
бесноватый ашалелы
беспамятство непрытомнасць
беспечность бестурботнасць, бесклапотнасць
бесплодие бясплоднасць
бесплодность бясплённасць, марнасць
бесплодный 1. бясплодны; 2. перен. бясплённы, дарэмны, марны
бесплотность бестялеснасць
беспокоить турбаваць, непакоiць; трывожыць, хваляваць
беспокойный 1.
беспокойство турбота, клопат; неспакой, хваляванне
бесполезный 1. безкарысны; 2. (напрасный) марны
беспомощность бездапаможнасць
беспорочный беззаганны, бездакорны
беспорядки хваляваннi
беспорядок беспарадак, непарадак, бязладдзе
беспочвенность безгрунтоўнасць
беспощадность бязлiтаснасць
беспредельность бязмежнасць
беспрепятственный бесперашкодны
беспрерывность безупыннасць, бесперапыннасць
бесприбыльность беспрыбытковасць
беспризорный 1. (заброшенный) бездаглядны; 2. (бездомный) беспрыткльны
беспримерность беспрыкладнасць
беспримерный бяспрыкладны, небывалы
беспринципность беспрынцыповасць
беспристрастный бесстароннi, непрадузяты
бесприютность беспрытульнасць
беспробудный непрабудны
бессвязность бязладнасць
бессердечие бессардэчнасць
бесславие няслава
бессловесность бязмоўнасць
бессменность нязменнасць
бессмертие бессмяротнасць, неўмiручасць
бессметный бескаштарысны
бессмысленный бяссэнсавы, недарэчны, бязглузды
бессодержательность беззмястоўнасць
бессознательный 1. несвядомы, неўсведомлены; 2. (обморочный) непрытомны
бесспорность бясспрэчнасць
бессрочный бястэрмiновы
бесстрашие бясстрашнасць, смеласць
бесстыдный бессаромны
бесстыдство бессаромнасць
бестактность бестактоўнасць
бесталанный 1. (бездарный)
бесхитростный няхiтры
бесцветность 1. бясколернасць; 2. перен. бескаляровасць
бесцельность бязмэтнасць
бесценный вельмi каштоўны, якому няма цаны
бесчестье ганьба
бесчисленный незлiчоны
бесшумный бясшумны, бязгучны
бечёвка вяровачка, аборка
бешенство шаленства
библиотека бiблiятэка
бивень бивень, iкол
бидон битон
биение (сердца, пульса) бiццё
биллион бiльён
биограф бiёграф
бисер бiсер, пацеркi
бить 1. бiць; 2. (скот) рэзаць; (свиней) калоць; 3. (в лихорадке) трэсцi
бич 1. бiзун; 2. перен. бiч
благо I сущ. дабро; 2. (материальное благополучие) даброты ед. нет
благо II саюз добра што, балазе
благоволить спрыяць (каму), ставiцца з прыхiльнасцю (да каго)
благовоспитанность добрае выхаванне
благоговение глыбокая пашана (павага)
благодарить дзякаваць
благодаря 1. деепр. дзякуючы; 2. предлог дзякуючы (каму-чаму)
благодатный добры, цудоўны; жыватворны
благодетель дабрадзей
благодушие дабрадушнасць
благожелатель добразычлiвец, прыхiльнiк
благозвучие мiлагучнасць
благопристойный добрапрыстойны
благоприятный 1. спрыяльны, зручны; 2. удачны, шчаслiвы
благоразумие разважлiвасць, асцярожнасць
благородный высакародны, шляхетны
благосклонность прыхiльнасць