Цвiркун (на белорусском языке)

Колас Якуб Михайлович

– Спявак знайшоўся!

– Занадта многа забраў

сабе ў галаву!

– Ведай, цвiркунок, свой на печы куток.

I нiхто не сказаў слова спачування.

Пакрыўджаны, зняважаны цвiркунок змоўк, не падаваў аб сабе нiякага знаку. На новай, цяпер зацiхшай эстрадзе дачакаўся ён цёмнага вечара i цiхенька, каб нiхто не бачыў, падаўся на сядзiбу бабкi-бабылкi. А як была яна рада, што яе цвiркунок зноў заняў сваю пазiцыю на печы! А калi цвiркун перажыў боль свайго падзення i зацвiркаў, бабка-бабылка аж заплакала ад радасцi.

I гэта была поўная i сапраўдная радасць.