Калека

Купала Янка

XI

Мне

пара ужо зьбірацца… Ох, сказаць хацеў дадому… Мне пара ўжо з хаткі к хатцы Хлеб ісьці зьбіраць па-свойму. Гаварыці перад кажнай Псалмы, пацеры, літаньні, дбрыдаціся адважна, Яксабакадзе прыстане. Мо так выжабрую недзе Куток ціхі дажыць веку, Мукі хтось калекі ўгледзе, Не дасьць згінуць чалавеку. Прыйдзе зьмена мо на сьвеце, Не дасьць бедным бедаваці, Будзем жыць, і жыць хацеці, I пець весела, мой браце.

XII

Гэтак правіў у карчомцы Раз убогі, Куксай званы, Мала меў чаго ў хатомцы I быў так не зусім п'яны. Яго слухалі цікава, Праўды шмат ад яго чулі. Кожны бачыў, як крывава Можа доля справіць гулі. Зь дзесяць год таму па дровы Ехаў неяк я зімою, Мала грэў і кажух новы, Трос, як лістам, сівер мною. Еду… Дзе крыж ля дарогі, Штось відаць, як хто лёг спаці, Глянуў.. Мёртвы Кукса ўбогі… Так жыцьцё ён скончыў, браце.