Водяная (Рассказ деревенского мальчика)
Шрифт:
й эче тулган иде кичке ава, хуш ис белн.
Юрган астында йокыга китми ятам мин аман;
Шык
Мин ятам рхт кен, тормыйм да кузгалмыйм ле.
Бу тавышка сискнеп, торган йокысыннан ни:
— Ни кирк? Кем бу? Кара тнд вакытсыз кем йри?
Нрс бар со тнл берлн, и пычагым кергери!
— Су анасы мин, китер, кайда минем алтын тарак?
Бир! бая кндез алып качты сине угълы, карак!
Тшкн айны шлсе, мин юрган
Калтырыйм, куркам:
«Ходай! — дим,— инде мин кайда барыйм?»
ич злексез шык та шык! безне трзне кага;
Ул коточкыч сачлреннн чишм тсле су ага.
нкем алтын таракны, тиз ген эзлп табып,
Атты да тышка, тизк куйды трзне ябып.
Су анасыннан котылгачтын, тынычлангач, ни
И орышты, и орышты, и орышты со мине!
Мин д шуннан бирле андый эшк кыймый башладым,
«Й иясе юк!» — дип, йберлрг тими башладым.
1908