Стихотворения и поэмы
Шрифт:
‹1913›
ДВЕ ДОЛИ
‹1913–1914›
ВЕСНА 1915-я
‹7 июня 1915 г.›
ОТЧИЗНА
‹1915›
ЧТО ТАМ?
‹1916›
НАСЛЕДСТВО (СПАДЧЫНА)
Ад прадзедаў спакон вякоў
Нам засталася спадчына;
Паміж сваіх і чужакоў
Яна мне ласкай матчынай.
Аб ёй мне баюць казкі-сны
Вясеньнія праталіны,
І лесу шэлест верасны,
І ў полі дуб апалены.
Аб ёй мне будзіць успамін
На ліпе бусел клёкатам
І той стары амшалы тын,
Што лёг ля вёсак покатам.
Аб ёй мне баюць казкі-сны
Вясеньнія праталіны,
І лесу шэлест верасны,
І ў полі дуб апалены.
І тое нуднае ягнят
Бляяньне-зоў на пасьбішчы,
І крык вароніных грамад
На могілкавым кладзьбішчы.
Жыве зь ім дум маіх сям'я
І сьніць зь ім сны нязводныя…
Завецца ж спадчына мая
Ўсяго Старонкай Роднаю.
Мне испокон веков дано Наследство драгоценное, Как ласка матери, оно Всегда со мной, нетленное. О нем мне шепчут сказки-сны Весенние проталины, И шелесты вершин лесных, И дуб, грозой поваленный. Напомнят клекотом о нем Мне аист над ракитою, Замшелым, стареньким плетнем Деревни,‹19 сентября 1918 г.›
ПЕСНЯ
‹29 октября 1918 г.›
ПОЕ3ЖАНЕ
‹1918›
ЛЕСНОЕ ОЗЕРО
‹1919›
МОЯ НАУКА