Графитовая фея
Шрифт:
Agus conas a dh'eanann Dia a riala'ionn gach fir? Agus ansin chuimhnigh s'i go bhfuil reiligi'uin 'eags'ula, mar sin beidh s'i n'i m'or a lean'uint go l'eir na daoine, ach an Orthodox. S'i breathed a sigh le faoiseamh!
Gach mo shaol ordaigh m'e ach m'e f'ein, agus anseo t'a s'e riachtanach chun rial'u a thabhairt os cionn ar fad! No, n'i raibh s'i ag iarraidh a bheith ina fairy ar phrionsabal! Dia quieuit tr'i l'a - agus d ' fh'eadfa'i dul ar ais ag obair! T'a Marina Tuirseach. Oh, tuirseach!
Ainmhithe 'o dath'u neamhghn'ach a bh'i olc. Os cionn an timpeallacht sheas beastly roar. Barked p'einte'ailte ar an dath c'eanna ar an madra. Marina d ' fh'each s'e ar l'ei f'ein agus roared in 'eineacht leis na beithigh.
An seomra a th'ainig Nymph Igorevna:
– Cad ba mhaith leat, do Mh'orgacht?
– T'a m'e a fairy! T'a m'e beagnach an bandia!
– T'a br'on orm, Marina, ach ar fud an domhain an phoist nach bhfuil an teideal 'bandia', ach is 'e an r'i, an Banphrionsa, Uachtar'an.
– Nymph I., n'i f'eidir Leat a mha'iomh. Ansin a thabhairt dom comhairle maidir le conas a choime'ad ar s'uil ar gach cine daonna?
– Cad a dh'eanann t'u s'e de dh'ith le haghaidh? Faireachas-obair an-tedious. Agus ansin, ar an l'earsc'ail F'ior'uil R'iocht aontaithe-an st'at nach bhfuil le feice'ail. Tuigim go bhfuil t'u bandia n'o fairy, n'i f'eidir liom glacadh leis seo, ach t'a m'e ag d'eanamh!
– A bheith ar an duine, Nymph I., a thabhairt dom an cuma sean!
– Marina, gearr do tairn'i, l'i do chuid gruaige...
Nymph Igorevna nach raibh ag am a chr'iochn'u, mar a tr'i daoine flew isteach an seomra. Thit siad ar an url'ar agus sh'in amach le fada sc'aile'an le Marina, a bh'i ag iompar.
– Is 'e seo an sc'aile'an chun f'eachaint ar na daonnachta! a d'uirt an me'an de na tr'i, fear ainmnithe Oleg, a bh'i sa scoil ceacht ar Cybernetics.
– Go, go l'eir, casadh s'e amach, is f'eidir a dh'eanamh! C'en f'ath l'anl'eargais ar an sc'aile'an?
– d ' iarr majestically Marina.
– T'a an sc'aile'an a ceapadh chun monat'oireacht a dh'eanamh ar r'eigi'uin ar fad. Beidh t'u a thabhairt cothrom l'earsc'ail ar fud an domhain, beidh s'e a bheith suite l'aimhse'alann chun bogadh thart ar an l'earsc'ail, agus beidh an sc'aile'an a l'eiri'u an r'ealtacht, - a d'uirt an fear 'og leis feigned servility.
Sa seomra a dh'eanamh le c'arta le pl'e agus a leagtar ar an sc'aile'an.
T'a s'e ceart go l'eir, - a d'uirt Marina - ach conas t'a m'e ag dul a shealbh'u ar an anamacha na ndaoine?
Marina, agus chun rial'u a thabhairt thar an anamacha na bhfear g'a?
– d ' iarr go mail'iseach Nymph Igorevna, seasamh i leataobh 'o na gluaiseachta'i daoine le trealamh faireachas.
– Breathn'u ar an sc'aile'an, go bhfuil go leor.
– Cad a dh'eanann t'u chialla'ionn go leor?!
– roared Marina.
Agus cialla'ionn s'e sin go bhfuil Dia ina n-aonar oibr'ionn s'e, agus t'a t'u dorchadas ina gc'ona'i ag an whim de chuid subordinates, lean treoir a thabhairt di Nymph Igorevna.
Marina, is maith liom an n'ios sine a chara, ba mhaith liom a r'a focal, ' a d'uirt an dath'uil Oleg.
– Oleg, T'u dom focal ar seachtain a r'a focal, n'o ar mh'i?
– Marina aoibh smugly.
– N'il ar bhealach chun lean'uint daoine anamacha. C'uram t'u faoi sin? Anam cith, colander, ' a d'uirt Oleg nervously, l'ubthachta a mh'ear ar a l'amh.
– I Mbeag'an Focal, Oleg! D'eile'ail labhairt n'ios l'u!
– Marina arda'iodh a ghuth.
– Anywho! N'i m'or duit a ghlacadh fiber opt'uil, a dh'eanamh bouquet amach de s'e. Ar an l'amh amh'ain a bheidh t'u ag breathn'u tr'id an gloine formh'ead'uch'ain ag an aschur na sn'aith'in'i, agus do chuid s'ul penetrate an anamacha go leor daoine. An l'a go mbainfidh t'u protandrous an r'eigi'un ar fad, agus an r'afla i measc an daonra a beidh leathadh go bhfuil an F'ior'uil bandia feiceann gach rud.
– Breathn'u, is maith liom leat! Cheapadh m'e t'u mo ch'ead Apostle.
"T'a m'e s'asta i gc'ona'i chun freastal ar an d'eithe, ach i mo chuid ama saor in aisce, a bhfuil m'e nach bhfuil, mar sin m'e n'i f'eidir a bheith ina Apostle.
– Rattled! Mar sin, a dh'eanamh cith do na anam na sn'aith'in'i opt'ula agus 'e ag gabh'ail ar an sc'aile'an!
– Marina exclaimed joyfully agus sh'in amach i gcathaoir i ngach treo.
Oleg d ' fh'each s'e ag Muir'ine ina su'i sa chathaoir, ar a s'uile flashed glic, agus d'uirt s'e:
– Do Soilse, is iad 'ar bandia! T'a ceann amh'ain 'iogair iarratas: t'a s'e riachtanach a bhaint go l'eir bleachtair'i 'o gach leabhair.
– Cad 'e a d ' fh'ag i d'oibh? Beidh a troid ar son an cheartais? Beidh a chosaint ar an dea-ch'ail ar an dl'i?
– Iarr m'e a bhaint bleachtair'i 'o leabhair, n'i as an saol!
– Agus conas is f'eidir linn ceart an leabhair na scr'ibhneoir'i a bhfuil siad imithe go dt'i an domhan eile? Nuair a dh'eanann muid a fh'ail ar 'udair m'as rud 'e nach bhfuil siad san ar fud an domhain?
– d ' iarr Marina.
– Is g'a a bhun'u chun an dl'i faoi inar gach laochra de leabhair a bheith beo suas go dt'i deireadh na leabhar.
T'a go dodh'eanta! A Lig t'u i ar dom?
– Rith s'e, - a d'uirt Oleg, agus chuaigh s'e tr'id an bhalla.
C'en f'ath go raibh s'e ag rith?
– Marina aghaidh a Nymph Igorevna.
– D ' fh'eadfa'i t'u a bheith labhair liom ar'is. T'a s'e togra suimi'uil agus imn'i an cith. A thabhairt dom le leabhar 'on t'abla, an raibh t'u 'e a l'eamh duit f'ein? An bhfuil s'e beo? C'en f'ath go bhfuil 'omra ar an leabhar? S'e, le haghaidh an anamacha na daoine at'a freagrach, n'o a n-dearcadh mheabhrach?