Vi?a kait?jo?ais pirkums
Шрифт:
Apsargs netiek lidzi un kada bridi pat palenina atrumu, pieklaujoties saniem.
Ja. Kaut ka ta. Jebkurs aizbegs no jums.
Es paskatos uz meiteni. Acimredzot vina bija loti sarugtinata, vina ir izspurusi un saplisusi, visu laiku griezas, parbaudot distanci ar formas terpa terpto virieti, kurs, paris sekunzu atputies, atkal skrien pec sava upura.
Spriezot pec ta, ka no masinas izlec cits sargs vaditaja puse un skrien vinam pakal, un tad paradas aizmugure sedosa jauniesa augsdala, secinu, ka meitene kauties ar savu puisi vai bralis un beg no vina.
Labak vinu apturet, pirms vina notriecas ar masinu vai uzbrauc kadam. Turklat man jau paris reizes ir izdevies paklupt nepareiza vieta.
Bet, kad vina atri tuvojas, es saku vinu atpazit. Vina tuvojas, un kada bridi es sastingstu izbrina. Es nekad necereju vinu ieraudzit saja meitene.
– Alise, – es parsteigta izdvesu, pacelot nolaisto zokli.
Es priecajos vinu redzet. Tiesam. Es pat nezinaju, ka piedzivosu tadu prieku, vinu satiekot.
Meitene megina paskriet garam, izmetot likumu, bet es viegli satveru vinas roku un pievelku sev preti.
Ne, putnin, tu soreiz nelidosi. Vina pretojas. Vins ar savam mazajam rocinam mani atgruz, strauji elpodams.
– Lauj man iet! – Alise noruc, uzmetot man dusmigu skatienu un plivojot manas rokas.
"Es palidzesu," es izelpoju. – Neskrien.
Un vina uzreiz sastingst. Vinas krutis pec skrejiena energiski svarstas, un vinas acis ir panika. Un nez kapec es vienkarsi domaju par to, cik karsta vina bija pirms dienas, neskatoties uz situacijas divainibu.
“Alise, tu labak atgriezies,” manas ausis sasniedz uzputiga puisa balss apspileta melna polo un haki krasas bikses.
Beidzot tur nokluvu, mans draugs. Tikai sutit tevi uz navi.
Apsargs pienak tuvak, pastiepj vinai preti roku un megina satvert vinas elkoni.
"Ne," meitene kliedz, lecot man preti.
Es maigi kustinu vinu aiz muguras, laujot vinai saprast, ka viss tiek kontrolets. Pec manas kontroles.
Un es sastopu si cilveka skatienu.
Vins izskatas nedrosi. Skaidri redzams, ka vins nav pec savas iniciativas, bet izpilda paveles. Tik daudz labak man.
"Alise isti nevelas atgriezties pie tevis," es vinam saku un paskatos uz vina figuru.
Ja sis puisis uzbruk man kopa ar savu draugu, kurs ieradas laika, tad es neesmu parliecinats, ka spesu viniem dot pienacigu atraidijumu. Vienkarsi aizturet.
Mani jau ilgaku laiku censas pierunat noligt vismaz vienu apsargu. Varbut ir pienacis laiks. Mums bus japarskata sava attieksme pret to.
Puisi skatas viens uz otru. Vai domajat par uzbrukumu?
"Alise, ludzu, atgriezieties sava vieta," otrs purns ar pistoli rokas uzruna vinu tiesi.
Bet tas jau ir apgalvojums!
Man ne tikai ir ierocis, man pat nav nujas pie rokas. Man skiet, ka zaudeju so cinu.
"Ne," meitene noruc man aiz muguras.
Un es vairs neesmu tik dusmiga. Elastigaks. Ko es darisu pret ieroci?
"Es iesaku nolikt ieroci, preteja gadijuma es busu spiests zvanit, kur man vajadzetu," es saku. – Alise pie tevis nenaks.
"Alisei nav izveles," mani sasniedz pazistama balss.
Pagriezos un pamanu tuvojas Janu Segmuzovu. Jusu toposais biznesa partneris.
Un kads ir vina liktenis seit?
Es parversu skatienu uz Alisi, tad uz vinu un saku mazliet saprast, kas notiek.
Alise attalinas no manis, bet nebeg, paliekot uz vietas un ar acimredzamam bailem skatoties uz Ianu.
Kas vina vinam ir? Saimniece? Sieva? Masa?
Jutos nedaudz aizkaitinata apzina, ka meitene vienkarsi iznaca ar mani pabut un izmantoja mani kadam nezinamam merkim, bet pec tam atgriezas pie vina.
Ceresim, ka vins ir vinas pusbralis.
"Sveicinats, Ian," vins man saka un pienak tuvak, lai paspiestu manu roku.
Es atbildot pamaju. Lai paspiestu roku, ir vajadzigas dazas sekundes.
Segmuzovs, terpies melna uzvalka un izskatijies lietiski, iebaza roku kabata un izvilka cigaretes. Es aizdedzinaju cigareti.
Si ir pirma reize, kad es vinu redzu tik nopietnu. Visu tiksanos laika mana vardamasa tikai jokoja un smaidija. Izradas, ka vinu nopietnu padara nevis bizness, bet gan sievietes.
"Alise ir mana ligava," vins paskaidro un uzpus. – Mums bija neliels strids. Un esmu gatavs atzit savu vainu. Mes divata uzliesmojam, paklaujoties dusmam. Ja, Alise? – Vins pagriezas pret vinu.
"Ne," meitene kliedz, ludzosi lukojoties uz mani. – Vins melo. Es neesmu vina ligava!
Drosiba aiziet vina saimniekam aiz muguras, un es manami izelpoju.
Tomer es negribeju ar viniem cinities.
Alises acis paradas asaras. Vinas rokas satver manu kreklu tik stipri, ka man gribas vinu nomierinat un turet sev klat. Bet es vel nevaru. Ja vien mes butu vieni…
Bet vina ir vina ligava!
Negaidits pagrieziens. Uz nakti panemu meiteni, kura izradijas mana toposa partnera jaunava ligava. Vai tas tiesam notiek?
Es gandriz skali smejos par sadu absurdu. Neeee. Ne viss ir ta, ka izklausas manas ausis.
"Ja, mes partraucam saderinasanos savas sirdis, bet es atkartoju, mes esam aizravusies," vins dusmigi skatas vinas virziena, samiedzot acis.
– Tu joprojam esi mana ligava. Neiesaistisim…
Alise atgruz sargu, kas manis nemanot paspeja pietuvoties vinai no otras puses un aizskrien.
"Tas nedarbosies ta," es pakratu galvu. "Meitene ir neparprotami nobijusies un nevelas iet ar tevi."