Здубавецьця (кнiга) (на белорусском языке)
Шрифт:
Ня скажу.
(?)
У куточку на пруточку
Вiсяць Мэндалевы яйцы.
(Клубок нiтак.)
Цыганка ў хаце,
А сiськi на дварэ.
(Бэлька.)
Ракам настаялася,
Сракай накiвалася,
Камары наелiся,
Людзi наглядзелiся.
(Полiва.)
Машоначка бараньня
Даець i зьвечара i зраньня.
(Капшук.)
Авохцi мне,
Пяць на мне,
Шосты строчыць
I той хочыць.
(Iскрыпка, пальцы,
Кладуць старца ў дамавiну,
Х.. тырчыць напалавiну.
(Грыб у кошыку.)
Памiж двух дубоў
Вiсiць цялёнак бяз зубоў.
(Тое, што й думаеш.)
Дзед бабу нагнуў,
Касмацiцу раздуў,
Салодкае выкусiў,
Горкае выплюнуў.
(Ляшчынiна, арэх.)
Iшлi лесам, сьпявалi басам,
Несьлi драўляны пiражок зь мясам.
(Хаўтуры.)
Мужык карчы драў, драў,
Корч выдраў, кiнуў,
А дзюрку панёс.
(Хадзiў за вугал.)
Сядзiць Савасьцей
Бяз скуры, бяз касьцей.
(Куча.)
Дзесяць братцаў цягнуць невад
На Пердунову гару.
(Пальцы, порткi.)
Словы матчыны з Вушаччыны
(кнiга "Здубавецьця")
Ня хвалiся сеўшы, а хвалiся зьеўшы.
Той самы блiн, ды ў рэшацi.
Ня выходзiць у Хадоры тры блiны.
Хвацiў кашу шылам.
Лёг ня еўшы, ўстаў ня спаўшы.
Пайшла сучка баразной.
Цалое, малое, большае папалам.
Так ня так, ператакаваць ня будзем.
Беднаму Iваньку i ў п..дзе каменьнi.
Як увойдуць злыднi на тры днi, дык i за сем год ня выганiш.
За тры гады боты, як перуном, спалiла.
Пашкадаваў воўк кабылу - пакiнуў хвост ды грыву. Цi будзiць яна жыва?
Высьпеiць касьцянка - высьпiцца шляхцянка.
Карову б'ець зык, а бабу бабскi язык.
Новае сiтца пакуль навiсiцца, а як навiсiцца, дык i пад лаўкай наляжыцца.
Якiя мы самi, такiя нашы й санi.
Пазайздросьцiў х.. лапцю.
Надаела сабачай лапе ляжаць на стале, дык хай пад сталом паляжыць.
Чаго б сьляпы плакаў, каб сьцежку бачыў?
Хоць сабачына, абы вочы ня бачылi.
Ня было мяса, i п..да ня закраса.
У дурной птушкi дурныя песьнi.
Запытала зiма, дзе ты лета быў.
Ня быць казе на лазе, ня есьцi ёй брэду.
Зарадзiў Бог чалавечка - нi баран, нi авечка.
З кiм ня рос, таму ня дзьмi ў нос.
Ня купiў бацька шапкi - хай галава мерзьнiць.
Вашапруд на кут, а добраму чалавечку добра i ў запечку.
За гарой табе Насярэйка кланяўся.
Красавiца, што з-пад стала кусаецца.
I тыя хвалiлi, што цераз шлеi валiлi.
I качачка казала: ты-ты-ты-ты...
Дзень добры
Блiны з падскокам.
Спара ў дзяжу, i сын на вясну!
Дай, Божа, сесьцi на шчасьлiвым месьцi.
Хорша, Базыль, ня рассыпай табакi.
Хорша, тата, ня ўдавiся.
Каб шырэй ступаў, дык на чарку б папаў.
Сядзь, хай ня вiсяць, адарвуцца - разаб'юцца.
Забiрайце збрую i едзьце к х...
Калi ты курэц, дык i май свой тытунец.
Дурны, дурны, а скваркi любiць.
Яму гавары, а ён брык дагары.
Пазыкi ня ходзяць бяз'языкi.
Глядзеўшы з рук, зробiшся, як крук.
Няспадзеўкi - дзiця ў дзеўкi - жох.
А я жох сваё з запазухi.
Няўлад мая сучка - за хвост ды на плечы.
Толку, як з кiлы мазгоў.
Раньняя птушка цярэбiць дзюбку, а пазьная - вочкi.
I няўмека пячэць, як з засеку цячэць.
Ня лезь жаба, дзе конi куюць.
Хлiбай, ня дбай, хоць жыдка, ды многа.
Хоць сучку, абы грошы кучку.
Людскi рот - ня гарод, ня паставiш плот.
На чужы раток ня накiнеш нараток.
Ня будзь нi войтам, нi сватам, ня будзеш чалавекам праклятым.
Сам чорт адступiўся.
Разьеўся, як шыла.
З вялiкiх выбораў - лапцi ды абора.
Нагiнаючыся, ня нацалуешся.
Абыходзiмся мы бяз таго Гаўрылы, што каля нас ня жывець.
Фiц выйграў, фiц прайграў.
Дзесяць гадоў нявестка зжыла й ня ведала, што сучка бяз хваста.
Што ня гожа, тое няпрыгожа.
Матка ня знаiць, што цялятка рыкаiць.
Нечага козамi сена псуваць, яны й лыкi зьядуць.
На гора й сядун - дзiця.
На чужое шчасьце й мухай ня ўпасьцi.
З гора кот капусту есь.
Нi з колам у горла.
Грозен рак, ды ў срацы вочы.
Плач, галасi - рады ня дасi.
Падняўся вышэй папарацi.
Усюды гож, як шавецкi нож - i боты шыць, i бульбу крышыць (скаблiць).
Худы, як склезень.
Сыты, як рыдзель (як брысiк).
Мурзаты, як заткала.
Халодна, як у ваўкаўнi.
Мокры, як мачонка.
Ссох, як майскi венiк.
Сыт, хоць нажы вайстры на iм.
Дай Божа ў найме людзям, ды ня мне.
Хочаш мець злосьнiка - пазыч грошы.
Аддай рукамi, а хадзi нагамi.
Даюць, ды з рук ня пускаюць.
Дзе няма роста, там няма й прыгоства.
Дабрахвочы глядзiць скупому ў вочы.
Садраць, як чорт за бацьку.
Лепей касiць касой, чым дугой.
Смакам, смакам, смакаўно, а ўсё ж лепей за гаўно.
Ва ўдавы два наравы, а ў удаўца бяз канца.
Зьбялеў, як лiпа.