Рэчыва
Шрифт:
У той вечар мы трох сядзел на падлозе Алесным пако, пл гарбату з бутэрбродам збрал пазлы. Я адчувала, што гэта мой апошн спакойны вечар, я хацела выкарыстаць яго напонцу.
На друг дзень машына закруцлася. Сашку арыштавал, абвнавацшы намысным забойстве. Я праходзла па гэтай справе сведкай. Верся следства была простая, як грабл. Аляксандр Ялевч заб свайго прыяцеля падчас п'янай сварк. Потым, жадаючы
Верся неблагая, у сэнсе, прадападобная. Хаця насамрэч усё было не так. Дакладней, не зусм так. Сашка, працверазешы, убачы на падлозе мерцвяка зразуме, што справа дрэнь. У турму Сашка не хаце. Звяртацца да сястры ён таксама не хаце, небеспадстана асцерагаючыся, што будзе скандал. Гэта была яго памылка. Марта прыехала бы вырашыла праблему, як ужо бывала раней. Але гэтым разам Сашка пача дзейнчаць самастойна. Ён успомн пра рэчыва, сцягнутае калсьц з аграсядзбы. Сашка аднойчы падгледзе, як м карыстаецца Марта. Мерцвяк тады падымался хадзл, рабл асэнсаваныя рух нават размалял. Сашка меркава, што пад уздзеяннем рэчыва забты апрытомнее паедзе дадому, як быццам нчога не здарылася. Сашка не веда, што мерцвяк паводзяць сябе зусм не так, як жывыя. Апроч таго, трэба мець з м праляцца, супакойваць, кал яны пачынаюць буянць. яшчэ яны гнюць, прычым працэс разлажэння праходзць нават хутчэй, чым у звычайных умовах. Пабочны эфект рэчыва. Зразумешы, што сё пайшло не так, Сашка запанкава. Дачакашы ночы, ён паеха на крэйдавы кар'ер, пакнушы мерцвяка без нагляду, за гэты час здарылася непапранае. Пакуль Сашк не было, мярцвяк выбрася з хаты, накнуся на няшчаснага Аркашу, а потым пайшо гуляць па наваколл. Ахвяр магло быць больш, кал б рэчыва не перастала дзейнчаць. Пра сё гэта Сашка распавё следчым. Цяпер ён праходзць судова-псхятрычную экспертызу. Хутчэй за сё, яго прызнаюць вар'ятам. Зрэшты, мне сё рона, дзе яго зачыняць - у турме ц вар'ятн. Галонае, каб гэты чалавек бы надзейна заляваны.
Следчым вельм хацелася прычапць да справы Сашк Ялевча яшчэ забойства Аркашы, але не атрымалася. Тут не было някх зачэпак. Нарэшце Аркашы на гарышчы знайшл толавыя шашк (ён з м на рыбалку хадз), гэта вырашыла ход следства. 'Няшчасны выпадак вынку неасцярожнага абыходжання з выбуховым рэчывам' - так бы вердыкт. На гэтым справу закрыл. Махачане, зрэшты, мел ласнае меркаванне на гэты конт. 'Гэта была чупакабра!'
Таксама мяне турбавала, як вырашыцца пытанне з Лёнем. Я баялася, што Марта будзе прэтэндаваць на сыналенне - усё-тк сваяк. Яна не прэтэндавала. Лёс дзцяц яе не хвалява. Свайго нядалага брата яна яшчэ спрабавала ратаваць. Разам з Мар'янкай яна заявлася да мяне дадому, але я не пусцла х на парог. Гутарыл пад'ездзе. Вынк вы ведаеце - я паслала х куды далей. Пасля гэтага абедзве 'вядзьмарк' бясследна знкл. Меркавана, з'ехал за мяжу. х аграсядзба згарэла дашчэнту пры нявысветленых абставнах. Супрацонк млцы агледзел папялшча не выявл нчога падазронага. Н чалавечых парэштка, н рэчыва, н жывых мерцвяко. У адрозненне ад брата, Марта мела замятаць сляды.
Кал Сашка трап пад следства, Лёню хацел аддаць нтэрнат, але я дамаглася, каб ён застася са мной. Цяпер я афармляю сыналенне, важдаюся з паперкам хаджу па нстанцыях. Алеся шчаслвая. Яна кажа, што цяпер яны з Лёнем будуць, як брат сястра. Як Кай Герда, я бы сказала... На рабоце мяне назвал вар'яткай. Бо тольк вар'ятка можа добраахвотна навесць сабе на шыю чужое дзця. Ладна бы з нармальнай сям', гэта яшчэ можна зразумець. Але што вырасце з дзцяц, чый бацька псхапат, п'янца крымнальнк? Дурная спадчыннасць - гэта табе не жартачк. Так гаварыл мае каляжанк. тольк Верка - якая адна гадуе двух хлопчыка на чыёй старонцы "У Кантакце" раздзеле пра сямейнае становшча нязменна значыцца "Усё складана" - тольк Верка мяне падтрымала. Яна сказала, што я паступла добра правльна. Баба Надзя таксама хвалла мой учынак.
– Малайчына, дзевачка, - сказала яна коратка.
– Раб тое, што павнна рабць. Талакою справмся!
, засвяцшыся смешкай, яна зняла руку тройчы мяне перахрысцла. Можна сказаць, дала бласлаленне. Дзякуй, бабуля. Ведаю, што справмся. Цяжкасц мяне не палохаюць. Гэта раней я баялася сяго на свеце - скразняко, хваробатворных мкроба, мжнародных тэрарыста, глабальнага пацяплення. Баялася невылечна захварэць, страцць работу, стаць ахвярай махляро. Я сё жыццё мучыла сябе надуманым страхам, пакуль не сутыкнулася з жахам сапрадным. Цяпер я не баюся нчога. Прада, час ад часу мяне пачынаюць даймаць трывожныя думк - пра тую самую дурную спадчыннасць, а таксама пра старыя праклёны, вядзьмарак ды гпербарэйскх "баго". Гэтыя страх я ганю прэч. Спадчыннасць не прысуд, а праклёны я не веру. Што тычыцца вядзьмарак сялякай нежыц... Нчога, мы з м разбяромся, няхай тольк паспрабуюць сюды сунуцца. Талакой управмся.