Соль і перац

Правасуд Уладзімір Рыгоравіч

Ананімшчыку Хто ён такі? Што здарылася з ім? Як пры жыцці, і тут ён ананім.

Лайдаку Усё жыццё ён марыў пра той час, Калі не трэба будзе варушыцца. Збылася мара гэтая якраз — Ён

тут цяпер уволю наляжыцца.

Плеткару Не плёў ён плётку толькі на каго! І колькі нерваў папсаваў ён людзям. Не вытрымалі нервы і яго — Сюды пайшоў. Пляткарыць больш не будзе.

Перастрахоўшчыку Канаў — не пакідала хваляванне: Ці ўзгоднена з кім-небудзь пахаванне?

МАЛЫМ КАЛІБРАМ

Рукі лайдака

Гарачы час. І кожная рука У гаспадарцы летам на уліку. Хоць рукі, праўда, ёсць і ў лайдака, Ды тыя рукі толькі для прыліку.

На працы

Лайдак не любіць працаваць, А любіць толькі спажываць. Напэўна, трэба здаравяку Заўжды падносіць кукіш з макам.

Дамавіты

Мікіта жах быў дамавіты — Не выйдзе з дому наш Мікіта Ні да сяброў, ні прагуляцца, І нават не хадзіў... на працу.

Дапрэміраваўся Хоць планы не выконваў зроду, А атрымоўваў прэміі заўсёды, Бо на прыпіскі быў ён зухаваты... Цяпер не атрымоўвае й зарплаты.

Няўпэўненасць хвалько Славутых мог пералічыць, дальбог. Сказаць, што снедаў з тым, а з тым абедаў, Адно сказаць дакладна ён не мог: Яго самога хто з славутых ведаў?

Завочнік

У вочы ён — добразычлівец, Гарохам сцелецца, няйначай. За вочы ж — дык такі зласлівец, Якіх даўно ўжо свег не бачыў.

Рэха

Так павялося ўжо спрадвеку (Тут не адняць і не дадаць): Каб нарадзілася дзесь рэха, Спачатку трэба пагукаць.

Звычка хабарніка

Ён з гэтай самае пароды, Што бачыць ва усім выгоду. І за нязначную паслугу Бярэ з усіх і нават з друга.

Заўсёды першы

Ён першы новага начальніка вітаў. Быў на віду ў таго і меў спагаду. Калі ж начальніка знялі з пасады, Ён першы з ім вітацца перастаў.

Усё пад дуб

Дубовы стол. І крэсла з дуба. Пад дуб падведзен кабінет. І тут дубовым думкам люба Сядзець і не глядзець на свет.

Пісьменнік-падарожнік

На сходзе, пленуме ці з'ездзе — Хвалілі адным словам недзе Не тое, што ён напісаў, А як і дзе ён выступаў, За тое, што ён многа ездзіў.

Раўнапраўныя

Гаворыць жонка гэтак мне спакойна: — Мы здатны, як і вы, на справы слаўныя: Не толькі на зямлі мы з вамі роўныя, Цяпер і ў космасе мы раўнапраўныя. Я выслухаў такое урачыста. Другое мне прыйшлося не па густу: Калі яна, напрыклад, бульбу чысціць, Я ў гэты час, браткі, крышу капусту.