Хан Кене (на каз.яз.)
Шрифт:
— Мейлі, — деді кенет ол, — тек апы алып жрме.
Ал Байтабын мана тбе басында н-тнсіз отырып алан-ды. ткен-кеткенді елестетіп, иялы кк бетінде жзген айдай за кезді. Слтан тымы араа ыз бермейді екен, Тіленшіні ерке ызы Дметкенді Байтабынны кесі ожыа алай бергенін кім білсін, йтеуір осы ел аузына іліккен жау жрек кені арасында Байтабын да бла сті. Сол кеден он жасында алды. Содан бері не крмеді? Он алтысында ат жалын тартып мініп, наашысы Жоламан батырды соынан ерді. азір жиырма ште. Осы жеті жылды ішінде ат стінен бір тскен жо. Талай анды рыса атысты. Сан мрте ажал деген аш арыстанны аузында болды. Сонда… Осыншама шыбын жанын жлдеге тігердей бан не жо? лде малын, дулетін, баын ораймын деп жан таласып жр ме? Жо. Бар малы — астындаы жалыз аты. Дние-млік деген тіпті ныспысымен жо. кеден алан азына — шешесі Дметкен паналап отыран жалыз араша й. Сонда бл лділермен неге жауласады? Байтабынды алыс-жлыса айдаан екі арман. Бірі бота кз, ойма ауыз
Ана! Аты андай жасы. Байтабынды батырлы жола салан екінші себеп осы ананы сзі, ананы тілегі емес пе еді? рине, солай.
И, сол адуынды ара кемпір еді ой, бл он алтыа жеткенде, ожыны крі кертбелін алдына тартып: «араым, ел шетіне жау тиді, найза стар ер-азамат ата онып жатанда ожы баласыны шешесіні жанында отыраны келіспес, кені атын жотатпай наашыны аулына бар», — деген. И, осы сзді айтан сол ара кемпір. Байтабына осыдан кейін «ана», «ел», «туан жер» деген сздер бір ымда болып кеткен. Оан туан жерін ораса — анасын ораанмен бірдей. Еліні туелсіздігін орааны — анасыны тілегін орындаанына пара-пар. Байтабын бертін келе, осы Кенесары тобына осыл- аннан бері ана зіні туан халына, кір жуып, кіндік кесіп скен жеріне андай ауіп тнгенін аны білді. Бл ауіптен тек ел болып тізе осса ана тыла алатынын да тсінді. Ол енді осы ел біткен біріксек деген тілекке шыбындай жанын, бар тілегін баындырды. зге сезімні брін былай тастады. Соны арасында да Байтабын Наурызбай екеуін жауытыратын иянатын кешті. Ер намысын ел намысына жегізді. «ыз махаббаты деген алдынан аша жнелген ызыл тлкі емес пе, жете алмай алса оан кім айыпты? Халы зары жрегіе шаншудай адалан шата, з ойымдаым орындалмады деп кіліді сезімге булытыраннан не тседі!?»
Байтабын иялы енді Абкеннен біржолата сусып, Алтыншаша ауды. Алтыншашты екі-а рет крген. Біра кз алдында пайда болан сурет араы меіреу тнде адасып жрген шаында крінген от трізді кілін серпілтіп тастады. йтсе де біреуді осаы туралы ойлауды кн екенін Байтабын жасы біледі, сондытан ойламайын деп Алтыншашты бейнесін зінен сан уды. Біра онысына аыла бой бермес иял деген асау кш кнбей-а ойды. Жалыз алса-а Алтыншаш асына жетіп келеді, сезімін еріксіз оятып, зімен бірге бір ажайып жасты-шатты дниесіне ала жнеледі…
азір де Байтабын осындай жадайда еді. зі жерде, иялы ккте. Ай баана туан, ел жата бастаан. Осы отыраным жетер енді деп Байтабын орнынан трегеле беріп еді, кенет Алтыншаш бейнесі таы да кз алдына тра алды. «Мен келдім ой, айда барасы?» — деп клкіге кмілген кміс тісін крсете еркелей тбе басынан жібермеді. Байтабын кенет бойын билеп ала жнелген кіл дауылын баса алмай, сезім кемесіне мініп, шатты теізінде жзе берді. Жас батыр осындай топ жарып лан-асыр имыл етердей уанышты жадайда отыранда тнгі салын жел лдеайдан ккірегін кйдірген арманына шипа болар бір демі нді жеткізді. Ынтыа тыдай алды. ыз ні. Ота-текте шыан дауыстардан тменгі тста ыз-бозбала алтыбаан теуіп жатанын Байтабын баана ааран. Біра иялында пайда болан Алтыншашты айдалаа жалыз тастап кетуге имай, ыз-бозбала уанышына мн бермей зімен зі болып отыра берген. Ал мынау н, брыны ндердей емес, жас жігітті онсыз да лепірген кілін ушытырып кетіп барады. Бл «Тбе басында неге жалыз отырсы, мен сені тастап кеттім ой. азір алтыбаандамын, жет жылдам», — деп бйыран Алтыншашты даусы трізді. Бл н май араай тастаан оттай, жрегіне бір жалын лап беріп, енді отырызар емес. Ол Алтыншашты даусын лі кнге дейін бір рет те естіген емес, ал мынау оан сол Алтыншашты даусы секілді крінді. Жрек солай жорыды. Естіп траны Алтыншашты ні екеніне жас батыр енді кмн келтірмеді. Соны ні деп бар сезімі, жаны, тні ыры бермей «жр-жрлей» бастады. йтсе де Байтабын орнынан озалмай «тек н бітіп алмаса екен» деп тыдаан стіне марлана тыдай тсті. Дауыс шынында да ерекше еді. нші ызды кмейіне тосан блбл онып алып, толыси сайраандай. Жалыз шыан н обыз, домбыра, урай дыбыстарыны бріні слу ыраын бір саза тсіріп тыны тнді лдилегендей… ыз нінен біресе зіні ызы дуренімен оштасалы трандай айы естіледі, біресе жаныды алмас ылыштай кекке айрар жігер, ал кей шата кіліе сая болар уаныш толиды… Бір адам бкіл лемні бар слулы бейнесін з даусы арылы згеге жеткізгісі келгендей… н бірде асатап, ккті шарытай, бір мезет жел лпыртан кгал шпті басындай лпыра тсіп, немесе жарды ран теіз толынындай кшейе арындап, ал лден уаытта барып, ара тасты зер жарып шыан тас блатай аырын ана сылдыр аып лсірей, мы бралып жз былды.
Байтабын енді шыдап отыра алмады, алтыбаан жаа жре берді. н салан шынында да Алтыншаш еді. Ол баанаы Кенесары ордасынан шыаннан кейін, йінде шыдап отыра алмай, алтыбаана келген. Жасты деген бір лаулаан жалын емес пе, жректегі айыны да, Ожара деген кекті де, орасындай ерітіп, зіні ысты шаына аймалай ысып, бтен дниеге ала жнелген. Алтыншаш дл осы стте Ожарды мытып, рбы-рдастарыны уанышына ере, алтыбаан тепті, н салды. айы клкіген кілді ызыл шо жастыты ызуына жегізді.
Байтабын ыз-бозбалаларды жиынына жеткен кезде, Алтыншаш алтыбааннан тсті. Айлы тнде айдаладан пайда болан жас батырды кріп Алтыншаш Байтабынны асына келді. Ожармен бірге кеткен жігітті бірден таныды. уанып аландай.
— Сау-слемет айттыыз ба батыр? — деді ол Байтабына жаындай.
Кле араан Алтыншаш Байтабына хор ызынан бірде-бір кем крінген жо. Жасты мерейін, слу кркін жас батыра дейі арнап ашандай, Алтыншаш та айлы тнде бозаы тартан а бетін таай, лкен араат кздері клім-клім етеді. Байтабынны жрегі лпілдеп, бар денесі кйіп-жанып барады. Бойын билей жнелген жалын сезімді зер басып:
— зііз де амансыз ба, Алтыншаш, — деді, — Ожар аа бір шаруасы болып жолдаы ауылда алды.
Келіншек сыл-сыл клді.
— Ааыз туралы ам жемеіз. Жолын тауып айтар…. Мен сізді сау-слемет келгеніізге уаныштымын… Жрегім тым аладаулы еді.
— Неге? — деді Байтабын сз астарына тсінбей.
Бл кезде Байтабынды оршаан ыз-келіншектер айтадан алтыбаана арай беттеді. Алтыншаш пен жас батыр аз уаыт оаша алды.
— Неге дерііз бар ма, — деді крсініп Алтыншаш, — жаныыздаы серіктерііз маан ауіпті крініп еді.
— Япырмай, сіз де солай ойлап па едііз…
Алтыншаш пен Байтабын сйлесе келіп бірін бірі енді шын таныандай.
Бойды билеген асау сезім оя ма, та сыз беріп келе жатан шата, ауыла айтан ыз-бозбаладан ебін тауып блініп, блар кейін алды.
Бір апта те, шытана бастаан алы кдені арасында, екі жас бірін-бірі аймалай шатап, жасты мауытарын басты.
Кміс кеседей боп жарырай туан Шолпан жлдызы, сендер де мен трізді лем бетінде жарырай тсідер дегендей, мар шаындаы екі жаса алыс- тан жымы аып арап трды.
Байтабын бл ылыын жрегімді ртеген лззат уанышыны алауы десе, Алтыншаш астасан еріме деген кекті алашы айтуы деп ты.
Осы бір баыт тнгі кездескен екі албырт жректі жібек жіптей нзік сезімдері бірте-бірте лкен махаббата айналды.
Ертеіне, ел жатан кезде Байтабын мен Алтыншаш осы арада таы кездесті. Ары кнгі тндері де осылай тті. Ожар келе оймады. Біріне бірі марта тскен екі жас, адыан кз бар екенін аармады. Кнде ел жата Алтыншашты ара шапанын жамылып ара тнде сай бойына баратынын жне оны та сыз бере айтатынын Ожарды о кзі мен сол кзі Смен байап алан. Лззат уанышына беріліп, тас айнардай ысты андары блысып ойнаан екі жас мны сезбеген. Кндегі кездесетін уаыттарын асай ктумен болан.
Сйтіп жргенде арада он шаты кн тіп кетті. Байтабын бгін де дадылы детінше сайа барып Алтыншашты ктті. Біра келіншек келмеді. Тн ортасы да ауып кетті. Ожарды лі айтпаанын білетін Байтабын, таа жуы аланда «Алтыншаша не болды?» деп шыдай алмай рлана келіншекті йіне арай беттеді. й маында суытан ат, не болмаса тнде келген клік крінбейді. «Ожар лі оралмаан екен» деп з ойына сенген Байтабын а отауды іргесіне етпеттей жатып, й ішіне ла салды. Аздан кейін ол йелді талмаусыраан, иналан даусын естіді. Бір смдыты боланын жрегі бірден сезді. Атып трып, есікті ішінен ілген тиегін жлып тсіріп, йге кіріп келді. Байтабынны бірден кргені, ара клеке йді ортасында теріс арап тран Ожар болды. Білегіне дейін сыбанып алан. О олында жзі суы а анжар. Анандай жерде тобылы сапты жуан рімді амшы… Аяыны астында, стіндегі кйлегі пара-пара болан, зын ола шашы йді те ортасына дейін жайылып, аппа денесі ан-ан боп етпетінен Алтыншаш жатыр…